Het digitale tijdperk heeft nogal wat teweeggebracht. Mijn elpees heb ik al lang verkocht, want de cd ("compact disc") deed zijn intrede. Ook de liveconcerten die op fossiele cassettebandjes stonden, heb ik omgezet en keurig op cd gebrand. En inmiddels is dat allemaal weer verhuisd naar een harde schijf en netjes alfabetisch gerangschikt in diverse categorieën. Toegegeven, het was leuk om een mooie lp-hoes in handen te hebben en minutieus te bestuderen. Daar kon zo'n lullig cd'tje natuurlijk niet tegenop, de bijgeleverde boekjes ten spijt. En nu alles op een kille, harde schijf staat opgeslagen, heb ik helemaal geen "fysiek bewijsstuk" meer in handen.
Maar is dat erg? Nee, dat is helemaal niet erg. Integendeel. Het gaat nog altijd om de muziek en die is er niet minder om geworden. Wel toegankelijker, want ik hoef mijn platenkast niet meer in te duiken met gevaar voor een hernia of op handen en knieën zoekend langs rijen cd's te kruipen, links en rechts tassen en stoelen opzijschuivend. Door met één (1) vinger over het scherm van smartphone of tablet te vegen of de remote control van mijn Squeezebox te gebruiken kan ik waar dan ook in huis, tuin of kantoor eenvoudig door mijn privécollectie dwalen en iets moois uitkiezen. En door de digitale signalen via mijn muzieksysteem om te zetten in analoge klanken gaat de geluidskwaliteit (voor mij althans) niet hoorhaar achteruit. Gemak siert de mens, dus dat noem ik voor het gemak maar even vooruitgang.
Toch zit er ook een minder romantische kant aan dit digitale verhaal. Het heeft muziek wel tot een consumptie-artikel gemaakt. Liedjes liggen nu voor het grijpen als een kroket uit de muur. Peer-to-peer, iTunes, Spotify, Deezer... Je hoeft er geen enkele moeite meer voor te doen. Niet te zoeken, te wachten, te verlangen en te veroveren. Het is binnen voor je het weet. En voor je het goed en wel gehoord hebt, is er al weer iets anders. Daardoor kan oppervlakkigheid het gemakkelijk winnen van echte beleving. Van het puur genieten van muziek. En dat zou jammer zijn.
Ieder zijn of haar meug natuurlijk, maar of het nu op lp, cd of harddisk is... Ik kies voor de ziel en zaligheid van de exclusieve muziekcollectie. Voor de unieke, persoonlijke en met zorg opgebouwde verzameling. Het visitekaartje van degene die haar heeft samengesteld. Of nog altijd aan het samenstellen is (want heb je de smaak eenmaal te pakken, dan houdt het eigenlijk nooit meer op). Zodat je kunt zeggen: "Laat mij horen wat uw muzieksmaak is en ik zal u zeggen wie u bent".
Maar genoeg geoudehoerd. Dit vierdelige hoofdstuk is ten einde. Wakker worden! Hoog tijd voor een gezellig stukje muziek:
Kun je dit filmpje niet meteen openen? Klik dan hier
Geen opmerkingen:
Een reactie posten